วันศุกร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2551

เรื่องของ ตัวอักษร A B+ B และ C+

สืบเนื่องจากความไม่สบายใจเรื่องเกี่ยวกับ ตัวอักษรดังกล่าว

เป็นเวลา สอง สาม อาทิตย์ หลังที่ได้อ่านเรื่องราว ความเข้าใจของเด็กกลุ่มหนึ่ง ซึ่งมีพื้นฐานความคิดอยู่ที่ว่า พวกเค้าเข้าใจอะไรมากกว่า พวกเค้าจำอะไร ... ตั้งแต่คนแรกจนคนสุดท้าย มีสติในการจรดปลายปากกาให้คะแนนติดลบ จากการที่ได้อ่านอย่างตั้งใจในการเขียนและกลั่นกรองความเข้าใจของพวกเค้าออกมาเป็นตัวหนังสือ ...

ทุกคนทำได้ดีที่สุดในเวลาขณะนั้น ในบริบทนั้นๆ แม้ว่าเราจะความลำเอียงในการหยิบเอาความคิด คำพูด ความเข้าใจ อากัปกริยา ของพวกเค้าเหล่านั้นมาประกอบการให้คะแนนก็ตาม แต่สิ่งนั้นคือการที่เราพยายามเข้าใจพวกเค้า พยายามเรียนรู้พวกเค้า และเปิดโอกาสให้พวกเค้าได้มีการเรียนรู้ที่ใหม่ๆ แปลก แตกต่างจากที่พวกเค้าได้รับมาตลอดไม่ใช่เหรอ ....

สิ่งต่างๆ เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราคิดว่าเราทำอย่างดีที่สุดแล้ว พยายาม แล้ว แต่สิ่งที่จะต้องพบกับความลำบากใจต่อมาคือ ... การรวบรวมคะแนนต่างๆ ที่พวกเค้าได้เก็บเกี่ยวเรียนรู้ตั้งแต่ต้นเทอม จนถึงท้ายเทอม ... คะแนนทุกทุกคะแนน บอกว่าพวกเค้ามีความพยายามกันเพียงไร ... คะแนนที่ได้ออกมาเป็นที่น่าภาคภูมิใจอย่างยิ่งของอาจารย์คนหนึ่งอย่างเรา ลูกศิษย์ทั้งหมด 17 คนแสดงให้เห็นถึงความพยายามของเขา คะแนนที่ได้ต่ำสุดคือ 75.19 คะแนนที่ได้สูงสุดคือ 85.39 ถ้าเป็นห้องเรียนทั่วๆ ไปที่มีการตั้งกฏเกณฑ์ว่าคะแนน 70-80 ได้ "B" คะแนน 80 ขึ้นไปได้ "A" ลูกศิษย์ของเราจะได้ A ประมาณ 4 คน ได้ต่ำสุดคือ B

แต่แล้วก็บังเกิดความกระอักกระอ่วนเล็กน้อยเรื่องของการตัดเกรด "คะแนนเฉลี่ยทั้งห้องต้องไม่เกิน 3.25" อยากจะตั้งคำถามถามว่า แล้วใครเป็นคนตั้งกฏเกณฑ์ (....) นี้ (ว่ะ) เนี่ยละนะ พวกที่ยึดติด กับการกดขี่ข่มเหง การไม่เปิดโอกาสให้เด็กได้มีอิสระ.... อืมมม บ่นไปทำไมเนี่ย...

บทความนี้เขียนขึ้นเนื่องจาก ความรู้สึกอยากบอกว่า A B+ B และ C+ เป็นเพียง ตัวอักษรเท่านั้น .... สิ่งที่ครูอยากบอกคือ ครูเห็นความพยายามของพวกเราทุกคน พวกเรามีการพัฒนาที่ดีมากมากในเรื่องราวการเรียนรู้ต่างๆ ครูรู้สึกได้ถึงสายสัมพันธ์ที่แม้มันจะไม่หนามากนักแต่ทว่ามันเต็มไปด้วยสายใยที่หลอมรวมพวกเราไว้ด้วยกัน ว่างๆ กระตุกสายสัมพันธ์นี้ให้เข้าใกล้กันบ้างนะคะ ครูเชื่อมั่นเหลือเกินว่าพวกเราจะต้องเป็นคนที่ดี เป็นคนที่มีศักยภาพที่ดีในอนาคต นะคะ

ครูขอแสดงความยินดีกับผู้ที่ได้ ตัวอักษร A ไปครอบครอง (หนึ่งคนจาก 17 คน) ครูขอให้กำลังใจและบอกว่า คนที่ได้ C+ ทั้งสองคน ไม่ได้เก่งน้อยกว่าคนอื่น ไม่ได้เข้าใจอะไรน้อยกว่าคนอื่น ไม่ได้พยายามน้อยกว่าคนอื่น ครูรู้สึกและรับรู้ได้ถึงความพยามยาม การเปลี่ยนแปลงสู่การเรียนรู้ของพวกเราทุกคนเท่าๆ กัน.... หากแต่ตัวอักษรทั้งหมดนั้นจำเป็นต้องเป็นเช่นนั้นจริงๆ ...

สุดท้ายครูขอปรบมือ แสดงความชื่นชมยินดีกับพวกเราทั้ง 17 คน ที่ได้รับรู้ เปลี่ยนแปลง เรียนรู้ กับ Class SASD08 นี้ ขอบคุณทุกคนที่สร้างบรรยากาศการเรียนรู้ร่วมกัน ... คลาสนี้จะเป็นอีกคลาสหนึ่งที่อยู่ในความทรงจำของครูคะ

ด้วยความปรารถนาดีเสมอ .... จะรอคอยดูความสำเร็จของพวกเราทุกทุกคนด้วยความห่วงใย...

ปล. รูปทั้งสองรูปนั้น ติดไว้หน้าบ้าน ไม่มีใครมารบกวนเลย คะ .... (ล้อเล่น) รูปสวยทั้งสองรูป ครูเก็บไว้ในใจตลอดเวลาคะ

อาจารย์จงดี

12 ความคิดเห็น:

kataikub กล่าวว่า...

^ ^
สำหรับผมนะครับ A-F มีความหมายไม่เท่ากับสิ่งที่ได้เรียนรู้เลยครับ (ถึงจะไม่ค่อยได้อะไรก็เถอะ) ก็ขอขอบคุณอาจารย์นะครับที่เป็นห่วง ขอบคุณแทนเพื่อน ๆ ทุก ๆ คนเลย

ผมฟังเสียงอาจารย์วันนั้นผมว่าอาจารย์ดูจะกังวลมากเลย สำหรับผมได้อะไรก็เหมือนกันแหละครับ

ว่าแต่เพื่อน ๆ ได้อะไรกันบ้างน๊า ........

weena กล่าวว่า...

สำหรับอาทนะ

ถ้าได้เยอะก็ดี แต่ถ้าได้น้อยก็ไม่เป็นไร

(ยังแอบหวังเล็กๆ นะค่ะ)

Z 'P'arëëna กล่าวว่า...

คนเรามีความหวังค่ะ เรียนก้อหวังจะได้คะแนนเยอะ ๆ ช่ายม่ะ แต่ถ้าไม่ได้อย่างหวัง ชีวิตก้อยังไม่จบสิ้นซะหน่อย อิอิ อ่านแล้วนึกถึงสมัยมัธยม มีเพื่อนคนนึงสอบเกรดไม่ถึง 3 ซักครั้ง แต่เค้ากลับสอบติดวิดวะ จุฬา ซะงั้น ToT มันทำให้ฝนเข้าในเลยค่ะ ว่าคะแนนในห้องที่ผ่านมา มันไม่เท่ากับความพยายามในปัจจุบันเลยจริงๆ

สำหรับเรื่องคะแนน ไม่ว่าจะเป็นตัวไหน ฝนรับได้ทุกตัวค่ะ (แม้รู้สึกจะสงสารเกรดรวมตัวเองเหมือนกัน 55+)แต่อย่างว่า คะแนนจะมากน้อย ไม่เท่ากับประสบการณ์ที่ได้รับจากการเรียนครั้งนี้ ที่รู้สึกดีมากกว่าวิชาที่ได้เอผ่านๆ มา


พล่ามเยอะไปแล้ว ไปดีกว่าค่ะ คิดถึงจารย์จงและเพื่อน ๆ ทุกคนนะค่ะ (เปิดเทอมเจอกันเน้อ ^o^)

Gift กล่าวว่า...

เห็นด้วยกับฝนอ่ะค่ะ
อาจารย์สบายใจได้เลยนะค่ะ
กิ๊บคิดว่า เกรดสำหรับคลาสนี้
มันแทบไม่ได้มีความหมายไปเลย
เมื่อเทียบกับสิ่งดีๆและการเรียนรู้ของพวกเรา
ที่อาจารย์มอบให้
กิ๊บว่าเพื่อนๆก็คงจะคิดแบบนั้นเหมือนกัน

รักอาจารย์จงจังเลยอ่ะค่ะ..จุ๊บๆ

~v~SmitH~v~ กล่าวว่า...

ผมมีอะไรมาเสนอแนะ

ในปัจจุบัน ผมเชื่ออย่างนึงว่า คุณจบมาเกรดน้อย(มากกว่า2.5ละกัน)แต่คุณสามารถพูด อ่าน เขียน ภาษาอังกฤษได้ สมัครงานที่ไหนก็รับ แถมเงินดีด้วย สำหรับคนที่กลับตัวไม่ทันแล้วตอนนี้เชื่อผมหาความรู้ภาษาอังกฤษเพิ่มเติมซะ ไปสอบโทเฟลให้คะแนนดูดีๆ ผมเชื่อว่างานรอคุณอยู่เพียบแน่ๆ

PS.Leonardo Davinci said "u look but u don't see.u listen but u don't hear.u touch but u don't feel.u speak but u don't think."

Now,u must concentrate yourself about your future.

~v~SmitH~v~ กล่าวว่า...
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
Wachansa กล่าวว่า...

ปริญญาชีวิต เกรดคิดไม่ได้


I just come back from Korea & Shanghai. So spectacular! But I miss Thailand so much. T_T

This class is so special....you know? I don't care about grade. Cause I know I do my best and I get something that other class can't


Miss you
_Por_

l3esttO กล่าวว่า...

เกรดออกมายังไงก็ต้องยอมรับแหละเพราะเราทำดีที่สุดแล้ว ทำเท่าที่เราทำได้ ^.^
ปล.ฝนพูดถึงแฟนเก่าฝนนิหว่า 555

Plolax กล่าวว่า...

อ้าวแฟนเก่าฝนเหรอ

จิงเดะ 555

เกรดอะไรก้อได้งับ

ณ จุดนี้

จบก้อพอละ 555

Wachansa กล่าวว่า...

ว่าแต่....ณ จุดนี้.....

ทำไมเกรดยังไม่ออกซะทีอ่าาา -*-

Tam กล่าวว่า...

"เมตตาธรรมค้ำจุนโลก":]
"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม":)

Aj. Jongdee กล่าวว่า...

ขอบคุณ ทุก เมนต์ ที่ มี เข้ามานะจ้ะ ..... ขอบคุณ จริงจริง บอกได้คำเดียวว่า "นายสุดยอด"

แต่ว่า ลำปางหนาวจัง....

คิดถึงทุกทุกคนจ้า

อาจารย์จง