สวัสดีคะ ลูกศิษย์ ที่รัก ทุ๊ก ท่าน....
หายไปนานพอสมควรกับการเดินทางของอาจารย์จง ... หลังจากที่ได้โยน ตัวอักษร ภาษาอังกฤษ ให้หนึ่ง ชุด เต็ม เต็ม ... คงจะต้องมีคนที่ผิดหวัง สมหวัง ดีใจ เสียใจ สะใจ และ อื่นอื่นอีกมากมาย .... อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่า มันเป็นช่วงเวลาหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนะคะ....
เริ่มการเดินทางครั้งใหม่ของตัวเอง จากการที่ได้กลับเข้ามาทำงาน (เต็มตัว) ที่คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล (http://www.en.mahidol.ac.th/) หากมีใครที่ต้องการเรียนต่อ สามารถหาข้อมูลได้ก่อนนะจ้ะ
ก็งานเข้า มาตลอด..... ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2551 ที่ผ่านมา เริ่มจากการเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของนักศึกษาปริญญาโท .... งานการประชุมวิชาการของคณะฯ (เป็นถึงประธานกรรมการประเมินผลเชียวนะ) ... ไปประชุมที่อินโดนีเซีย... และกำลังจะไปที่ ลาว..... วันพฤหัสนี้ .....
มาถึง เรื่อง ซัก ที ...
ขอเล่าเรื่องราวการเดินทางที่ไปอินโดนีเซีย ตอนไป ไม่มีอะไร ตื่นเต้น ตอนขากลับเนี่ย ซิ..... จะกลับยังไง เนื่องจากมีพวกคุณพันธมิตร .... ปิด สนามบิน .... ซวย ละ ซิ เรา สงสัยจะต้องกิน อาหาร แขก ไปอีก นาน ล่ะม้าง .... แต่โชคดี มันจะมีอยู่เสมอ.... เดินทางกลับบ้านเกิดเมืองได้ตามกำหนดเดิม ที่ตื้นเต้นหน่อยคือชีวิตจะต้องระหก ระเหเร่ร่อน ไปลงที่ UTP (U-Tapao International Airport) เป็นไงล่ะ จะมีใครซักกี่คนที่ได้บินสายการบินแบบเราแล้วได้ลงที่นั่นบ้าง ..... (แต่ขอโทษนะ ขอประสบการณ์อย่างนี้ครั้งเดียวพอ) 55555
คราวนี้การเดินทางไป ลาว และกลับจากลาว คาดว่าคงไม่มีเหตุการณ์ อะไรให้ได้ตื่นเต้น นะจ้ะ .....
การเดินทางของ อาจารย์จง ยังดำเนินต่อไป อย่างไม่หยุดยั้ง .....
ทั้งนี้ขอให้กำลังใจกับลูกศิษย์ที่รักทุกคนของครู ในการเขียนโปรแกรม การทำโปรเจค การเดินทาง การเรียนรู้ การต้อยเด็ก การร้องเพลง (เอ...เกี่ยวกันไหมเนี่ย)... และอื่นๆ อีกมากมาย ....
ขอให้ทุกคนทราบว่า ความสัมพันธ์ของเรายังคงอยู่ เปรียบเสมือนเส้นใยบางบางแต่เหนียวแน่นที่ยึดความสัมพันธ์ของพวกเราเอาไว้ ... ว่างๆ ดึงเส้นใยบางบางนั้นด้วยนะจ้ะ
เป็นกำลังใจให้ในทุกทุกจังหวะของชีวิตและการเดินทางนะคะ
วันจันทร์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
7 ความคิดเห็น:
ว่าไป การทำงานของอาจารย์นี่ก็ได้เดินทางไปในที่ต่างๆ ดีเหมือนกันนะ
ตอนแรกก็คิดว่าจะไปเป็นสจ๊วตซะหน่อย(หล่อมากเลยดิตู) จะได้เที่ยวเยอะๆ เปลี่ยนไปเป็นอาจารย์ดีมั้ยเนี่ย
ถึงอาจารย์จงดีที่รัก ^3^
จาได้ไปแอ๋วต่างประเทศอีกล่ะ อิจฉาจัง...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจในการ
...เขียนโปรแกรม >>ที่ยังไม่ค่อยได้
...การทำโปรเจค >>ที่วุ่นวาย
...การเดินทาง >>อันนี้ไม่ค่อยมี
...การเรียนรู้ >>ที่วันๆ ได้แต่นั่งดูโค้ด
...การต้อยเด็ก >> มันคือไรอ่ะค่ะ
และ.....
การร้องเพลง ที่ยังคงมีอยู่ในห้องโปรเจค
แม้น้ำเสียงจา... เอ่ย ไม่พูดดีกว่า -*-
-o-
อยากไปเที่ยวต่างชาติบ้าง อ่า
ถ้าไม่ผิดแผนที่ผมคิดไว้ อาจจะได้ไปเรียนต่อ อิอิ
ก็หวังไว้ว่าคงได้ไป
ขอให้ทุกคนมีความสุข
กรี้ดดดดดดดดดดด
เข้ามากรี้ดก่อน อ่านทีหลัง
ไปบ้างๆๆๆๆ
จาไปเที่ยวๆๆๆๆ
อยากไปลาวค่ะจารจง
ส่วนเพื่อนๆ คนอื่นก็สู้ๆ นะ
เราเองไม่ได้เขียนโปรแกรมแต่ก้จะเอาใจช่วยละกัน
ปล. "การต้อยเด็ก" ฝนคงไม่เข้าใจ เพราะฝนไม่ได้ต้อยเด็กไง (งง...มะ พิมเองงงเอง)
คิดถึงจารนะค๊า ไว้จะเอารูปไปต่างด้าวมาอวดมั่ง ฮิฮิ
โหต่างประเทศ
อยากมั้งจังเลยยยย
อยามีแฟนเป้นชาวต่างประเทศ
55555
แสดงความคิดเห็น